معمولا آنژیوپلاستی در یک آزمایشگاه کاتترگذاری قلبی انجام میشود، به این آزمایشگاه “کت لَب” گفته میشود. بر روی قفسه سینه شما الکترودهایی قرار میگیرند و به این ترتیب به یک دستگاه مونیتور قلب وصل میشوید تا قلب شما در حین آنژیوپلاستی کنترل شود. نیاز به بیهوشی عمومی نیست، ولی یک داروی آرامبخش داخل عروقی به شما تزریق میشود. کشاله
ران شما (یا گاهی بازو) که کاتتر از آن وارد بدن خواهد شد، اصلاح و ضدعفونی شده و سپس با استفاده از دارو بیحس میشود. بعد از بیحس شدن این قسمت از بدن، دیگرهیچ دردی را در طول آنژیوپلاستی حس نخواهید کرد، ولی در عین حال بیدار و هوشیارخواهید بود.
پزشک سرخرگ مناسب را پیدا کرده و کاتتر (یک لوله نازک) را از طریق پوست وارد آن میکند. او کاتتر را از طریق سرخرگ به سمت آئورت و از آنجا به سمت قلب میفرستد، که میتوان مسیر عبور آن را در مونیتور مشاهده نمود. وقتیکه کاتتر در مدخل سرخرگ کرونری قرارگرفت، یک ماده حاجب تزریق میشود تا پزشک بتواند از سرخرگها عکس گرفته و در صورت وجود هرگونه تنگی در مسیر خون سرخرگ کرونری، آنرا تشخیص دهد. بعد از بررسی اندازه و وسعت انسداد، پزشک ممکن است یک وسیله بالونی شکل را وارد بدن نموده و آنرا به سمت محل انسداد هدایت کند و سپس بالون را در برابر دیوارههای سرخرگ باد نماید. بالون باد شده به مدت دو دقیقه در محل دچار تنگی نگهداری میشود و سپس بادش خالی میشود. در صورت لزوم پزشک بارها این کار را تکرارمیکند. در صورت رضایتبخش بودن نتایج، بالون خالی شده و کاتتر از بدن خارج میشود.